~ Staraszafa ~

Minęło 16 lat od premiery. Czas na wyrażanie naszych opinii o ekranizacji pierwszej części Opowieści z Narni. Jest szansa, że po takim czasie opinie będą obiektywne.

Od siebie wspomnę, że dopiero teraz dojrzałam obecność Ruperta Everetta w obsadzie - jako głos lisa, którego zupełnie nie pamiętam.

W ramach odzyskiwania sił po drugiej dawce Astry Zeneki, postanowiłam zdobyć się na ryzykowny krok: obejrzeć jeszcze raz trzy najnowsze ekranizacje "Opowieści z Narni"! Z ciekawością, jaki będzie mój odbiór po tylu latach.

Aż dziw, że do dzisiaj nie było wątku o ekranizacji "Lwa, Czarownicy i starej szafy" Adamsona na forum. Jak to możliwe...? Tylko trochę komentarzy na temat tej adaptacji jest w wątku o książce, napisanych przy okazji naszego czytania tej części w 2009 r. oraz w wątku o ekranizacji "Księcia Kaspiana", na zasadzie porównania. W każdym razie - dziękuję Olle za założenie, bo dzięki temu mogę się wypowiedzieć;)

Moje refleksje po seansie...? Najpierw pozytywy: wizualnie jest to film ładny. Kostiumy nie są może najwspanialsze, jakie w życiu widziałam, ale są ok, zdjęcia też. Muzyka dobrze dopełnia obrazu. Decyzja co do makijażu Tildy Swinton była, przyznaję, dość odważna. Nie do końca rozumiem (chodziło o to, żeby była bardziej creepy...?), ale szanuję:)

Ponadto, casting uważam za naprawdę udany. Dzieciaki w głównych rolach są przekonujące, co jest nie tak łatwe do osiągnięcia przy dziecięcych aktorach*. No i skoro już przy nich jestem: dynamika relacji między rodzeństwem wydała mi się jedną z najmocniejszych stron filmu. Wzajemne bratersko-siostrzane oddanie, a jednocześnie bratersko-siostrzana frustracja w relacjach, plus dynamika wynikająca z ról związanych ze starszeństwem - to było przekonujące i takie prawdziwe. Tylko że tego nie było (za bardzo) w książce, jest w dużej części dopisane.

No i tu przechodzimy do tego, co sprawiło, że mimo wszystko, nieco mnie znudził ten film, nie wciągnął. I to są, niestety, mam wrażenie, rzeczy pochodzące z materiału wyjściowego, nie będące winą adaptacji. Nawet przez jakiś czas się zastanawiałam, czy nie powinnam tego w związku z tym napisać w wątku o książce, ale przejrzawszy tamten wątek, zauważyłam, że właściwie już to wszystko tam napisałam:) Czyli te 12 lat temu, kiedy ją ostatnio czytałam, irytowały mnie i przeszkadzały w odbiorze te same rzeczy: to, że świat przedstawiony jest niekonsekwentny i nieprzemyślany, broni się może jeszcze w obrębie tej jednej części, ale już nie w kontekście całego cyklu**; to, że ponieważ cała historia jest jedną wielką, dość grubymi nićmi szytą, metaforą chrześcijaństwa, to tak wielu spraw w niej nie da się wyjaśnić wewnątrztekstowo, a tylko poprzez odniesienia do świata poza tekstem, i tak dalej, i tak dalej. No cóż, LCiSS to nigdy nie był mój ulubiony tom z cyklu, i to też jest coś, co stwierdziłam już w 2009, i to chyba niejednokrotnie:)

A, i jeszcze jedna rzecz, która się nie zmieniła od ostatniego seansu i ostatniej lektury - przez pół filmu/książki jest mi trudno się skupić na czymkolwiek, bo jestem w stanie myśleć tylko o tym, jak to się dzieje, że bohaterowie jeszcze nie pozamarzali na śmierć chodząc po mrozie w letnich ciuchach. Mnie to wystarczy wyjść na dwór wiosną bez apaszki, żeby się przeziębić. No, ale ja nie jestem taka zahartowana jak dzieci w latach 40.:)

Jeszcze jedna rzecz mi się nasunęła, chyba pod wpływem naszej dyskusji o etosie rycerskim w wątku o OB. Otóż jak bardzo "militarna" jest ta cała historia. Szczególnie jak na historię, która chce być odwołaniem do/nauką o Ewangelii. To gloryfikowanie walki, wojny, broni - tak, wiem, że wynika z fascynacji Lewisa średniowieczem i rycerzami, niemniej jednak w zestawieniu z niby-nowotestomentowym przesłaniem zazgrzytało mi straszliwie. Tu Chrystusowe poświęcenie Aslana za występki człowieka, tu szczęk oręża i dzieci dostające broń w prezencie.

No, to teraz pora na "Księcia Kaspiana"!

* Georgie Henley miała zaledwie 10 lat, Skandar Keynes 14 (nawiasem mówiąc, właśnie sprawdzając jego wiek w Internecie dowiedziałam się, że po Narni już w niczym nie grał :O).

** W tym przypadku, być może, adaptacja te rzeczy uwypukla, stawiając na "realizm" w przedstawianiu, a przy tej okazji naprawdę trudno jest nie zadawać różnych pytań, np. co się dzieje w Archenlandii, Kalormenie i Telmarze podczas gdy w Narni trwa stuletnia zima, albo skąd się wziął cały "dwór", z którym najwyraźniej podróżuje Aslan, itp. itd.

Olle napisał:

Minęło 16 lat od premiery. Czas na wyrażanie naszych opinii o ekranizacji pierwszej części Opowieści z Narni.

Na forum nie spieszymy się, prowadzimy tu swoisty slow-life. Książkę omawiamy 10 lat, a film na dwudziestolecie premiery Wink

Ja również w tym roku odświeżyłam filmowe LCiSS. Co mnie uderzyło to to, że teraz patrzę na tę historię z perspektywy "cioteczki" - z racji wieku bardziej się mogę obecnie utożsamiać z Mrs Cready (która ma jakis irlandzki akcent btw) niż z rodzeństwem Pevensie. Jest to dość dziwne, bo ksiażkę poznałam jako dziecko i wtedy bohaterowie byli moimi rówieśnkami.
A teraz myślę:
- jaka ta szcześcioletnia Łucja słodka!
- Peter irytujący nastolatek i przechodzi mutację
- Tumnus - Ciocia mówi: pedofil alert!!!

martencja napisał:

Ponadto, casting uważam za naprawdę udany. Dzieciaki w głównych rolach są przekonujące, co jest nie tak łatwe do osiągnięcia przy dziecięcych aktorach*. No i skoro już przy nich jestem: dynamika relacji między rodzeństwem wydała mi się jedną z najmocniejszych stron filmu. Wzajemne bratersko-siostrzane oddanie, a jednocześnie bratersko-siostrzana frustracja w relacjach, plus dynamika wynikająca z ról związanych ze starszeństwem - to było przekonujące i takie prawdziwe. Tylko że tego nie było (za bardzo) w książce, jest w dużej części dopisane.

No bo Lewis nie znał za wiele dzieci Wink

Zresztą, ich życie wewnętrzne i tym podobne niuanse nie były w ogóle przedstawione w książce.
Ale zgadzam się, że aktorzy bardzo są wiarygodni jako rodzeństwo. Ech, te dramaty siostrzano-braterskie Wink

Swoją drogą, jak bym wyladowala na cale lato z rodzeństwem zamknięta w jednym domu... Oj, to nie byloby OzN , tylko Lśnienie!

martencja napisał:

A, i jeszcze jedna rzecz, która się nie zmieniła od ostatniego seansu i ostatniej lektury - przez pół filmu/książki jest mi trudno się skupić na czymkolwiek, bo jestem w stanie myśleć tylko o tym, jak to się dzieje, że bohaterowie jeszcze nie pozamarzali na śmierć chodząc po mrozie w letnich ciuchach. Mnie to wystarczy wyjść na dwór wiosną bez apaszki, żeby się przeziębić. No, ale ja nie jestem taka zahartowana jak dzieci w latach 40. Smile

Heh, to są brytyjczycy, oni śpią z termoforami w łóżkach, bo nie mają centralnego Wink

Mnie z kolei uderzyło, że Pevensie weszli do Narnii... w naturalnych futrach.Czy to nie powinno budzić horroru w oczach Narnijczyków? Przeciez to tak jak by zobaczyc kogos odzianego w plaszcz z ludzkiej skory.
Edmund to nawet ma jakies szynszyle czy norki - dobrze, że nie bobry!

Ale jak już pisała Marta, jest tu jakiś brak konsekwencji świata przedstawionego.

martencja napisał:

Otóż jak bardzo "militarna" jest ta cała historia. Szczególnie jak na historię, która chce być odwołaniem do/nauką o Ewangelii. To gloryfikowanie walki, wojny, broni - tak, wiem, że wynika z fascynacji Lewisa średniowieczem i rycerzami, niemniej jednak w zestawieniu z niby-nowotestomentowym przesłaniem zazgrzytało mi straszliwie. Tu Chrystusowe poświęcenie Aslana za występki człowieka, tu szczęk oręża i dzieci dostające broń w prezencie.

Dokładnie! Tutaj znowu przemówiła moja Wewnętrzna Cioteczka - że to jednak jest trochę pato, ze takie dzieciaki walczą w bitwie.
Wiem, ze to przedwojenne pokolenie mialo inne standardy.... ale jednak.
Nie.

Film nie jest zły, ma ładne zdjęcia i dobrą obsadę.
Oprócz oczywistości - głosem lisa jest moj ukochany Rupert Everett.
Tilda wyglada super, kostium i stylówka - a pamiętam, że po pierwszym obejrzeniu mialam duże opory, że jest blondynką. Teraz jedyny zarzut jaki mam to scena jej walki z Piotrem - rozbawiły mnie kadry slo-mo jak w Matrixie oraz styl Tildy - teatralna jak Żebrowski w Wiedźminie Very Happy

Edmund genialnie gra. Mój ulubieniec od zawsze, najciekawsza postać calej serii. Cieszę się że go tak dobrze obsadzili.
Również zajrzałam na wiki i dowiedziałam się, że Skandar Keynes jest prapraprawnukiem Karola Darwina Shocked

Losy Edmunda potwierdzają to, co amerykańscy naukowcy. Ze cukier jest gorszy niż heroina. Judasz zdradził za srebrniki, a Ed za cukierki.
Choc w sumie problem jest bardziej złożony psychologicznie. Obojgu zgubila frustracja.

Widać jednak, że film ma swoje lata - głównie po efektach specjalnych.

Bardzo jestem ciekawa, czy Netflix wreszcie zrobi OzN i jak mu to wyjdzie. Założę się, że Tumnus bedzie miał większą muskulaturę i nie będzie taki miętki (zapomniałam juz, że on tak duzo płakał).

I dodam jeszcze głupawą uwagę, ze dorosły Piotr wygląda jak Bee Gees.

patysio napisał:

Olle napisał:

Minęło 16 lat od premiery. Czas na wyrażanie naszych opinii o ekranizacji pierwszej części Opowieści z Narni.

Na forum nie spieszymy się, prowadzimy tu swoisty slow-life. Książkę omawiamy 10 lat, a film na dwudziestolecie premiery :wink:

Wszak co nagle, to po diable, prawdaż.

patysio napisał:

- Tumnus - Ciocia mówi: pedofil alert!!!

To prawda, ten motyw się dzisiaj ogląda straaaaaaasznie dziwnie.

patysio napisał:

Swoją drogą, jak bym wyladowala na cale lato z rodzeństwem zamknięta w jednym domu... Oj, to nie byloby OzN , tylko Lśnienie!

Widać nie jesteś materiałem na królową Narni! :(

patysio napisał:

Mnie z kolei uderzyło, że Pevensie weszli do Narnii... w naturalnych futrach.Czy to nie powinno budzić horroru w oczach Narnijczyków? Przeciez to tak jak by zobaczyc kogos odzianego w plaszcz z ludzkiej skory.
Edmund to nawet ma jakies szynszyle czy norki - dobrze, że nie bobry!

A jednak nie wyobrażam sobie, że w Narni nie mają skórzanych wyrobów. Buty, pasy, torby... No to raczej ekoskóra nie jest;)

patysio napisał:

martencja napisał:

Otóż jak bardzo "militarna" jest ta cała historia. Szczególnie jak na historię, która chce być odwołaniem do/nauką o Ewangelii. To gloryfikowanie walki, wojny, broni - tak, wiem, że wynika z fascynacji Lewisa średniowieczem i rycerzami, niemniej jednak w zestawieniu z niby-nowotestomentowym przesłaniem zazgrzytało mi straszliwie. Tu Chrystusowe poświęcenie Aslana za występki człowieka, tu szczęk oręża i dzieci dostające broń w prezencie.

Dokładnie! Tutaj znowu przemówiła moja Wewnętrzna Cioteczka - że to jednak jest trochę pato, ze takie dzieciaki walczą w bitwie.
Wiem, ze to przedwojenne pokolenie mialo inne standardy.... ale jednak.
Nie.

Noooo, a w PWdŚ Eustachy mówi, że jest pacyfistą i jest to podane jako kolejny (oprócz wegetarianizmu i higienicznej bielizny) element ośmieszania jego postaci.

I jeszcze a propos wojny, w filmie jest obecny taki motyw, że rodzeństwo zostało wysłane na wieś, żeby uniknąć wojny, więc nie powinno pchać się w nową (która na dodatek w ogóle ich nie dotyczy). Oczywiście nie mogli tego pociągnąć zbyt daleko, bo wtedy musieliby zmienić całą fabułę, ale jednak jest to ciekawy motyw, moim skromnym zdaniem.

patysio napisał:

Tilda wyglada super, kostium i stylówka - a pamiętam, że po pierwszym obejrzeniu mialam duże opory, że jest blondynką. Teraz jedyny zarzut jaki mam to scena jej walki z Piotrem - rozbawiły mnie kadry slo-mo jak w Matrixie oraz styl Tildy - teatralna jak Żebrowski w Wiedźminie :D

To slo-mo rzeczywiście bardziej zabawne niż dramatyczne, podobnie zresztą jak w pojedynku Piotra z Mirazem w KK.

patysio napisał:

Edmund genialnie gra. Mój ulubieniec od zawsze, najciekawsza postać calej serii. Cieszę się że go tak dobrze obsadzili.

Och tak, Edmund ❤❤❤

patysio napisał:

Również zajrzałam na wiki i dowiedziałam się, że Skandar Keynes jest prapraprawnukiem Karola Darwina :shock:

:O

patysio napisał:

Losy Edmunda potwierdzają to, co amerykańscy naukowcy. Ze cukier jest gorszy niż heroina. Judasz zdradził za srebrniki, a Ed za cukierki.

Ale weźmy też pod uwagę, że rzecz się dzieje w czasie wojny. Jest racjonowanie produktów, w tym cukru. Edmund prawdopodobnie już od bardzo dawna nie jadł żadnych słodyczy.

patysio napisał:

Widać jednak, że film ma swoje lata - głównie po efektach specjalnych.

Mnie to jakoś szczególnie nie rzuciło się w oczy. Nie jest to wciąż poziom poprzebieranych w zwierzęce kostiumy aktorów w ekranizacji BBC:)

patysio napisał:

Bardzo jestem ciekawa, czy Netflix wreszcie zrobi OzN i jak mu to wyjdzie. Założę się, że Tumnus bedzie miał większą muskulaturę i nie będzie taki miętki (zapomniałam juz, że on tak duzo płakał).

Ja nie za bardzo już wierzę w tę ekranizację Netfilksa, a nawet jak, to taka refleksja mię naszła: każdy, kto podchodzi do ekranizowania „Opowieści z Narni” zaczyna od LCiSS, a nikomu nie wystarcza budżetu/energii/przychylności studia na całość. W efekcie mamy już chyba ze cztery ekranizacje LCiSS, a czy kiedykolwiek doczekamy się chociaż jednej adaptacji KiJC czy SC, o OB już nie wspominając?? Ja wciąż pragnę zobaczyć Taszbaan! ;(

M.

martencja napisał:

Widać nie jesteś materiałem na królową Narni! Sad

Tak czułam... Sad

martencja napisał:

Noooo, a w PWdŚ Eustachy mówi, że jest pacyfistą i jest to podane jako kolejny (oprócz wegetarianizmu i higienicznej bielizny) element ośmieszania jego postaci.

I jeszcze a propos wojny, w filmie jest obecny taki motyw, że rodzeństwo zostało wysłane na wieś, żeby uniknąć wojny, więc nie powinno pchać się w nową (która na dodatek w ogóle ich nie dotyczy). Oczywiście nie mogli tego pociągnąć zbyt daleko, bo wtedy musieliby zmienić całą fabułę, ale jednak jest to ciekawy motyw, moim skromnym zdaniem.

Good point! A w zasadzie oba!
Eustachy ma w ogóle przechlapane ze swoim nowoczesnym podejściem do życia. Ciekawe, co też Lewis miał do pacyfistów, na Boga??
Co do kwestia wojny w Narnii... widocznie Dobre vs Złe zawsze wymaga jakiejś potyczki militarnej i Lewis nie widział innego finału tej historii. U Tolkiena - zniszczenie pierścienia było decydujace, ale bitwa również miała miejse. U Lewisa - kluczowy był Aslan, ale bitwa musiała być.

martencja napisał:

Ja nie za bardzo już wierzę w tę ekranizację Netfilksa, a nawet jak, to taka refleksja mię naszła: każdy, kto podchodzi do ekranizowania „Opowieści z Narni” zaczyna od LCiSS, a nikomu nie wystarcza budżetu/energii/przychylności studia na całość. W efekcie mamy już chyba ze cztery ekranizacje LCiSS, a czy kiedykolwiek doczekamy się chociaż jednej adaptacji KiJC czy SC, o OB już nie wspominając?? Ja wciąż pragnę zobaczyć Taszbaan! ;(

Może jednak te fabuły już za bardzo trąca myszką i trzeba je przerobić mocno. A może Netflix zacznie od SC? Chciałabym tego!